The human thing

Type:album
Format:CD
Performer(s):Das Pop
Label(s):Francorchamps Records
Label code:GP39
Distributor:EMI Music Belgium
Release date:14.02.2003
Present in Music centreja
Genre(s):Rock / Alternative, Pop / Rock
Language:English

Track-Info

1.You
2.Turn
3.All wrong
4.Never there
5.Love is fair
6.Telephone love
7.We live again
8.Another world
9.The machine
10.Feelgood factors
11.Feverman
12.Gerard
13.The human thing
14.Neversleeper

Pressinfo

Humo:
"‘The Human Thing’, de tweede cd van Rock Rally 1998-winnaars Das Pop, begint heel toepasselijk met ‘You’, de single die maandenlang in de hoogste regionen van Humo’s Top-20 bivakkeerde. Toepasselijk, omdat ‘You’ de toon zet voor de rest van de cd: violen die op het gepaste moment naar voren komen, felle, goed gedoseerde gitaren, strakke geprogrammeerde drums (elders, even vanzelfsprekend, ‘echte’ drums), wisselende ritmes, onverwachte wendingen, verrassende tempowijzigingen en een hoge meezingbaarheidsfactor. Verder op ‘The Human Thing’ ook subtiele accenten door fluit, sax, pedal steel of samples, en de bekende maar dit keer minder nadrukkelijke invloeden uit een paar decennia popmuziek - van sixties-pop (de geest van Lennon & McCartney waart rond) over glamrock tot electro en Britpop. Très 2003 aangekleed evenwel." (CP, Humo)

Uncut:
"The human thing is an effectionaly conceived, cleverly crafted panean to pop's past which points towards the future and neatly avoids pastiche...they blend The Beatles with buggles, godley & creme with the Pixies and New Order with Nirvana to irresistible effect." (Uncut, okt. 2003)

Knack :
"Das Pop musiceert zoals Brazilië voetbalt. Sierlijk gesofistikeerd, een streling voor de zintuigen, met ingewikkelde patronen waarbij elke speler ruimte krijgt voor persoonlijke kunstjes. Maar ook: dodelijk efficiënt" [...] "De hele cd is een kinderkamer vol met speelgoed, maar altijd smetteloos. Pop, pop en nog eens pop. Vernuftig plaatje."
(Focus Knack, 26-02-2003)

BBC :
"This second album from the Ghent four-piece finds Das Pop marrying genres and seemingly irreconcilable instruments (scuzzy synths, smouldering strings, grating guitars) with more brilliant ease than a Vegas minister on commission" [...] "These beautifully clashing sounds are all reconciled through the warmth and lyrical wit of Elvis Costello. Just glorious."
(Alexia Loundras, bbc.co.uk, 30-10-2003)