The Nethack Dictionary

Type:album
Format:Vinyl LP
Performer(s):Othin Spake
Label(s):Sub Rosa
Label code:SRV336
Release date:09.11.2011
Present in Music centreja
Genre(s):free & experimental jazz
Language:Instrumental

Track-Info

Side 1
1. Bell Of Opening (with Trevor Dunn (bass), Shelley Burgon (harp))
2. Black Shuck (with Fred Vanhove (piano))
3. Blind Io (with Trevor Dunn (bass), Shelley Burgon (harp))
4. Chromatic Dragon (Tiamat) (with Andrew d'Angelo (sax and bass clarinet), Andrew 'Chi' Claes (ewi and processing))
5. Cram Ration (with Magic Malik (voice and flute), Bruno Vansina (sax))

Side 2
6. Grid Bug (with Trevor Dunn (bass), Shelley Burgon (harp))
7. Kabuto (with Fred Vanhove (piano))
8. The Lady (with Magic Malik (voice and flute), Bruno Vansina (sax))
9. Platinum Yendorian Expresscard (with Andrew d'Angelo (sax and bass clarinet), Andrew 'Chi' Claes (ewi and processing))
10. Ya (with Magic Malik (voice and flute), Bruno Vansina (sax))

Pressinfo

"Het dronet duister, knispert en kraakt, het ratelt, rochelt en ruist, sputtert en spuit én het hoost heerlijk hevig. Yep, de nieuwe Othin Spake is weer raak! Het trio Teun Verbruggen, Mauro Pawlowski én toetsenvirtuoos Josef Dumoulin nam 15 concerten live op, selecteerde en liet alles mixen en masteren door Pierre Vervloesem. Het resultaat werd 'The Nethack Dictionary' gedoopt en zal de jazzpolitie weer in alle staten brengen - gelukkig zijn ze niet gemachtigd om boetes uit te schrijven. Wie dus enkel vertrouwd is met het verzameld werk van pakweg Charlie Parker, gelieve zich maar beter te onthouden. Wie echter avontuurlijk genoeg is ingesteld om een fijne lap geïmproviseerde herrie én subtiele geluidsmanipulaties aan te kunnen, zal aan dit kleinood een vette vinyl-kluif hebben, yeah!"
(boo), RifRaf #230, p.20 (november 2011)

"Veertig minuten duistere improv, opgenomen tijdens live jamsessies van drummer Teun Verbruggen, toetsenist Jozef Dumoulin en gitarist Mauro Pawlowski en de vele gasten die hen per concert bijstaan. (...) De verschillende stukken schieten alle kanten op, vaak deels te danken aan de dienstdoende gasten die een onverwachte, en daardoor extra geslaagde draai aan de muziek geven. (...) Maar ook de duidelijk hoorbare chemie tussen Dumoulin, Pawlowski en Verbruggen doet veel voor het luisterplezier, net als hun uitstekende talent voor editing: ieder stuk duurt precies lang genoeg. Lichte kost is het niet, maar wel aanstekelijk, en hoogst inspirerend."
Benjamin van Vliet, Gonzo (circus) 107, januari/februari 2012, p. 70